نجات زن دیوانه

نجات زن دیوانه نمونه ای از قضاوتهای علی در عصر خلافت عمر

در روایات آمده است که: در زمان خلافت عمر بن خطاب  مردى با زن دیوانه اى زنا کرد، گواهان عادل بر این مطلب گواهى دادند، عمر دستور داد تا به آن زن، حدّ بزنند، ماءمورین، آن زن را مى بردند تا حدّ (صد تازیانه) را بر او جارى کنند. على (علیه السلام) در مسیر، او را دید و فرمود:زن دیوانه از فلان قبیله چه کرده بود که او را مى بردند؟

شخصى به على (علیه السلام ) گفت :مردى با این زن زنا کرده و فرار نموده است و گواهان عادل گواهى بر این کار داده اند، عمر دستور جارى ساختن حدّ (تازیانه) بر این زن داده است .على (علیه السلام ) فرمود:این زن را به نزد عمر رد کنید و به عمر بگویید: آیا نمى دانى که این زن دیوانه از فلان طایفه است و پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) فرمود :رُفِعَ الْقَلَمُ عَنِ الْمَجْنُونِ حَتّى یُفِیقُ؛ قلم تکلیف از دیوانه برداشته شده تا خوب شود.این زن عقل خود را از دست داده است، پس مجازات ندارد. آن زن را نزد عمر برگرداندند وگفتار على (علیه السلام) را به عمر رساندند عمر گفت :خدا در کار على (علیه السلام) گشایش دهد، نزدیک بود با جارى ساختن حد بر این زن، هلاک گردم، سپس زن را آزاد کرد و گفت :لَوْلا عَلِىُّ لَهَلَکَ عُمَرُ؛ اگر على (علیه السلام ( نبود، عمر هلاک مى شد.